Gene Ammons – When The Saints Go Marchin’ In

Deze keer een tenorsolo van Gene Ammons, de sparring partner van Sonny Stitt. Het contrast tussen de snelheid en spitsvondigheid van Stitt enerzijds en de enorme toon en het bluesy, “down to earth” spel van Ammons anderzijds leverde prachtige albums op. Deze opname is uit 1953. Het akkoorden schema is betrekkelijk eenvoudig zodat je ook zelf er over kunt improviseren, maar daarover later (in een volgende les) meer.  Hier is de YouTube clip.

 

En hier is de PDF met de uitgeschreven solo voor Bb instrumenten.

Hier vind je de getransponeerde versie van de solo voor alt/baritonsax.

Als je het net niet kunt bijbenen qua tempo, oefen dan eerst met deze iets vertraagde mp3

Gene Ammons85

Als dat goed werkt kun je vast ook meespelen met de audio op originele snelheid:

geneammons100

 

 

Ook Ammons speelde af en toe met alternatieve grepen; in dit fragment  (maat 39-41)Schermafbeelding 2013-09-28 om 20.33.14

speelde hij waarschijnlijk de D’s met de kruisjes erboven zonder octaaf klep , maar dan met de greep voor de hoge D.

En de blueslick op het eind van de solo (maat  62)Schermafbeelding 2013-09-28 om 20.44.02

is in de eerste helft vertraagd,  om de verloren tijd in de 2e helft van de maat weer in te halen. Gebruik je oren !

Pak je favoriete fragmentje en oefen het in meerdere toonsoorten, deze bijvoorbeeld  (maat  54-56 )leent zich daar wel voor:Schermafbeelding 2013-09-28 om 20.52.13

succes !

Als je de solo van Ammons  uit het hoofd hebt leren spelen heb je gedaan wat veel saxofonisten in het verleden ook deden. Charlie Parker leerde de solo’s van Lester Young, Michael Brecker leerde solo’s van Coltrane en Joe Henderson. Het kost tijd maar levert in mijn ervaring veel op;  door goed te luisteren en te imiteren leer je niet alleen de noten, ook de manier waarop de noten gespeeld worden qua articulatie , toon en timing.

Word medemaker van deze site , je  helpt me dan om nieuw materiaal te maken !